Raeuz Dwg Bouxcuengh
我们是壮族人
Raeuz dwg Bouxcuengh
我们是壮族人,
Dwg duz cinghlingz bakngoemx baihnamz he
是南方沉默的精灵,
Dwg gyoengq vunz nyiegnaiq vunz lai he
是人口众多的弱者,
Dwg bang yiengz mbouj miz duzdaeuz he
是没有头羊的绵羊群 。。。。。。
Ciuhgeq fad daeuj mbat bien ndeu
历史甩来一串响鞭,
Gyaep raeuz haeuj ndoeng laux rungh laeg bae
将我们往深山老“”驱起。
Cih “” dauq dwg raeuz cauh cih sawgun ndeu bw
“”可是我们创造的汉字啊,
Hoeng bouh saw gaeuqgeq lawz cungj ra mbouj ok cojcoeng raeuz daeuj
可再古老的族谱总难找出我们的祖先:
Dwg mbouj dwg diuz ndoksej gwnz ndang Vangzdiq ndeu
是否黄帝身上的肋骨一根?
Roxnaeuz dwg daj bang lingzgaeng wnq daeuj
拟或来自猿猴的另一群?
Raeuz dwg Bouxcuengh
我们是壮族人,
Raeuz daenj haizcauj yaek benz ok rungh laux lueg laeg
我们穿着草鞋要爬出长长的山弄。
Mok na’na bya lailai raemx yakyak
雾太重山太多水太险 ------
Roenbya gaebgaeb nap gawh lwgdin
窄窄的山道把脚趾夹肿,
Mokfwj naekna oenq daengz lwgda mueg
阴浓的氤氲把眼睛熏浊。
Raeuz lij byaij mbouj ok raeb dem raeb bya
我们仍然走不出矮山重重,
Raeuz lij ra mbouj raen daengngoenz rongh gwnz dingjgyaeuj
我们仍然找不见日头当空!
Raeuz lij caengz ndaej doxcomz youq dieg ndeu
我们仍然无法汇集在一起,
Ndaek gyaeuj raeuz deng rumzbya ci dwk mbouj sam mbouj seiq
我们的头颅被山风砥磨成不山不岭。
Mbouj miz maz maekdaeuz saetbae raeuz goetgangh
没者伟岸的风姿失去耸拔的气度,
Mbouj miz mboepdoed cix mbouj miz duqdengq
没者嶙峋也没有狰狞,
Caenh caux ok gij gingjsaek ceiq unqswnh de
只构造出最温驯的风景线,
Hawj vunz yawj ndwi gaijmbwq raiz sei guh’angq
供人观光 、闲情 ,赋诗 、写生 。。。。。。
Raeuz dwg Bouxcuengh
我们是壮族人,
Gij fwen Cejsam ciengq dwk bya’ndoi raeuz heuswdswd
刘三姐的歌唱绿了壮山壮岭!
Ciengq dwk gij saedceij raeuz bienq gyaeu hwnjdaeuj
唱得我们的日子变美起来:
Dawz raemx ndaw vanj ciengq baenz laeujhaeux
把碗里的水唱成了米酒,
Dawz haeux ndaw gang ciengq baenz yw’ninzndaek
把缸里的米唱成了安眠药!
Yienghneix raeuz baez dek cix fiz baez dwen cix angq
于是我们一沾就醉一提就快活,
Sohsoh fiz daengz ngoenzneix angq daengz ngoenzneix
一直醉到今天一直快活到今天,
Gij haemzhoj naekgywg raeuz deng Cejsam hwnz ndeu ciengq leux
一部沉重的历史被刘三姐一夜之间唱完!
Raeuz dwg Bouxcuengh
我们是壮族人,
Raeuz gwn haemz gwn hoj swnhsoh dangqmaz
我们中庸公允清贫安份。
Diuz gaeu byoemnyieg raeuz caemh rox hai va dawz mak
我们瘦弱的藤也会开花结果,
Hoeng mak ngamq satva baez fag cix deng vunz mbaet bae
可果熟蒂落就被别人摘去。
Gij vunz raeuz baenz canghsei le cix mbouj dwg gij vunz raeuz
我们的人成了诗人就不是我们的人,
Gij vunz raeuz guhhak le cix mbouj dwg gij vunz raeuz
我们的人成了官就不是我们的人,
Bouxsai raeuz bae coemq le cix mbouj dwg gij vunz raeuz
我们的男人上门后就不是我们的人,
Mehmbwk raeuz bae haq le cix mbouj dwg gij vunz raeuz
我们的女人出嫁后就不是我们的人。
Raeuz miz haujlai naj gyaeu naj moq
我们有许多陌生而漂亮的面孔,
Gangj gij vah hawj raeuz najseng dwglau ndeu
说着叫我们陌生而敬畏的话,
Gangj dwk raeuz moengzmoengz manghlangh naj hawq mbi lek
说得我们糊里糊涂胆寒心惊!
Raeuz dwg Bouxcuengh
我们是壮族人,
Raeuz gangj gij vah doih cix gap vahcuengh
我们说别人的话时总爱“夹壮”,
Raeuz gangj gij vah raeuz cix gap vah wnq
我们说自己的话时又夹他音。
Raeuz caemh gag miz gij sawcih raeuz
我们也有自己的字,
Gij sawcih raeuz dik youq gwnz bangx datrin
我们的字雕刻在石崖边。
Caenh haemz cojgoeng raeuz lai ndoet le song cenj
只因我们的祖先多喝了二两,
Vut de youq gizde le cix bok mbouj roengz buen mbouj doengh
把它丢在那里后就剥不下搬不动,
Mboujndaej yaenq haeuj ndaw bonjsaw raeuz bae
刻不进我们的课本里,
Mboujnex raeuz ......
否则我们 。。。。。。
Raeuz dwg Bouxcuengh
我们是壮族人,
Hoeng raeuz ndang mbouj rengz sim mbouj rengz heiq mbouj rengz
可我们体不壮心不壮气不壮。
Raeuz swnhsoh lai gvaq gvairaeh
我们善良多过聪慧,
Raeuz laexngeih lai gvaq cingqheiq
我们礼义多过正义;
Raeuz bakngoemx lai gvaq gangjvah
我们沉默多过说话,
Raeuz ninzndaek lai gvaq doengh’uk
我们睡觉多过思考;
Raeuz mbangj ndwn mbangj gvih mbangj naengh
我们的人有站有跪有坐,
Raeuz dingzlai vunz dwg gongzyongq dwk youq
我们更多的人是蹲着。
Raeuz miz boux ndiu miz boux loq
我们有人醒着有人梦着,
Raeuz miz haujlai vunz dwg mbouj ndiu mbouj loq
我们有更多的人是不醒不梦。
Raeuz ha, gij hab miz de noixnoix gij mbouj hab miz de lailai
我们啊,该有的太少不该有的太多!
Raeuz dwg Bouxcuengh
我们是壮族人,
Mbouj miz gij foengxfwd lumj Vangzhoz Cangzgyangh
没有长江黄河的奔腾,
Mbouj miz gij sangndiengq lumj Denhsanh
没有天山的高傲,
Mbouj miz gij rumzhaenq lumj caujyenz
没有草原的狂风,
Engqgya mbouj miz gij mwilak lumj Cuhmuzlangjmaj
更没有珠穆朗玛的雪崩!
Raeuz dwg geh luengq Yahsihyah caenx lw ndeu
我们是亚细亚挤剩的一个缝隙,
Rangh gingjsaek unqswnh he
------ 一条温驯的风景线。
Raeuz dwg aen ruzfaex gaeuqgat ndeu
我们是一艘斑驳的木船,
Yienznaeuz rengz mbouj gaeuq hoeng caemh rox bae daengz hamq
虽马力不足终抵达彼岸!
Raeuz gag miz ukgyaeuj raeuz dajdingh de sam ngoenz cij cienq mbat
我们有自己的头颅哪怕它三天转一次,
Raeuz gag miz song ga raeuz dajdingh de dinj bae gyaenh ndeu
我们有自己的双腿哪怕它短了一截。
Raeuz yaek gag gouq raeuz bonjfaenh
我们要自己救自己,
Aenvih raeuz dwg -----
因为我们是 ——
Lwglan Bohroxdoh
上帝的部落!
------ Daegdenz Ranzcung / hoizcuengh
我们是壮族人
Raeuz dwg Bouxcuengh
我们是壮族人,
Dwg duz cinghlingz bakngoemx baihnamz he
是南方沉默的精灵,
Dwg gyoengq vunz nyiegnaiq vunz lai he
是人口众多的弱者,
Dwg bang yiengz mbouj miz duzdaeuz he
是没有头羊的绵羊群 。。。。。。
Ciuhgeq fad daeuj mbat bien ndeu
历史甩来一串响鞭,
Gyaep raeuz haeuj ndoeng laux rungh laeg bae
将我们往深山老“”驱起。
Cih “” dauq dwg raeuz cauh cih sawgun ndeu bw
“”可是我们创造的汉字啊,
Hoeng bouh saw gaeuqgeq lawz cungj ra mbouj ok cojcoeng raeuz daeuj
可再古老的族谱总难找出我们的祖先:
Dwg mbouj dwg diuz ndoksej gwnz ndang Vangzdiq ndeu
是否黄帝身上的肋骨一根?
Roxnaeuz dwg daj bang lingzgaeng wnq daeuj
拟或来自猿猴的另一群?
Raeuz dwg Bouxcuengh
我们是壮族人,
Raeuz daenj haizcauj yaek benz ok rungh laux lueg laeg
我们穿着草鞋要爬出长长的山弄。
Mok na’na bya lailai raemx yakyak
雾太重山太多水太险 ------
Roenbya gaebgaeb nap gawh lwgdin
窄窄的山道把脚趾夹肿,
Mokfwj naekna oenq daengz lwgda mueg
阴浓的氤氲把眼睛熏浊。
Raeuz lij byaij mbouj ok raeb dem raeb bya
我们仍然走不出矮山重重,
Raeuz lij ra mbouj raen daengngoenz rongh gwnz dingjgyaeuj
我们仍然找不见日头当空!
Raeuz lij caengz ndaej doxcomz youq dieg ndeu
我们仍然无法汇集在一起,
Ndaek gyaeuj raeuz deng rumzbya ci dwk mbouj sam mbouj seiq
我们的头颅被山风砥磨成不山不岭。
Mbouj miz maz maekdaeuz saetbae raeuz goetgangh
没者伟岸的风姿失去耸拔的气度,
Mbouj miz mboepdoed cix mbouj miz duqdengq
没者嶙峋也没有狰狞,
Caenh caux ok gij gingjsaek ceiq unqswnh de
只构造出最温驯的风景线,
Hawj vunz yawj ndwi gaijmbwq raiz sei guh’angq
供人观光 、闲情 ,赋诗 、写生 。。。。。。
Raeuz dwg Bouxcuengh
我们是壮族人,
Gij fwen Cejsam ciengq dwk bya’ndoi raeuz heuswdswd
刘三姐的歌唱绿了壮山壮岭!
Ciengq dwk gij saedceij raeuz bienq gyaeu hwnjdaeuj
唱得我们的日子变美起来:
Dawz raemx ndaw vanj ciengq baenz laeujhaeux
把碗里的水唱成了米酒,
Dawz haeux ndaw gang ciengq baenz yw’ninzndaek
把缸里的米唱成了安眠药!
Yienghneix raeuz baez dek cix fiz baez dwen cix angq
于是我们一沾就醉一提就快活,
Sohsoh fiz daengz ngoenzneix angq daengz ngoenzneix
一直醉到今天一直快活到今天,
Gij haemzhoj naekgywg raeuz deng Cejsam hwnz ndeu ciengq leux
一部沉重的历史被刘三姐一夜之间唱完!
Raeuz dwg Bouxcuengh
我们是壮族人,
Raeuz gwn haemz gwn hoj swnhsoh dangqmaz
我们中庸公允清贫安份。
Diuz gaeu byoemnyieg raeuz caemh rox hai va dawz mak
我们瘦弱的藤也会开花结果,
Hoeng mak ngamq satva baez fag cix deng vunz mbaet bae
可果熟蒂落就被别人摘去。
Gij vunz raeuz baenz canghsei le cix mbouj dwg gij vunz raeuz
我们的人成了诗人就不是我们的人,
Gij vunz raeuz guhhak le cix mbouj dwg gij vunz raeuz
我们的人成了官就不是我们的人,
Bouxsai raeuz bae coemq le cix mbouj dwg gij vunz raeuz
我们的男人上门后就不是我们的人,
Mehmbwk raeuz bae haq le cix mbouj dwg gij vunz raeuz
我们的女人出嫁后就不是我们的人。
Raeuz miz haujlai naj gyaeu naj moq
我们有许多陌生而漂亮的面孔,
Gangj gij vah hawj raeuz najseng dwglau ndeu
说着叫我们陌生而敬畏的话,
Gangj dwk raeuz moengzmoengz manghlangh naj hawq mbi lek
说得我们糊里糊涂胆寒心惊!
Raeuz dwg Bouxcuengh
我们是壮族人,
Raeuz gangj gij vah doih cix gap vahcuengh
我们说别人的话时总爱“夹壮”,
Raeuz gangj gij vah raeuz cix gap vah wnq
我们说自己的话时又夹他音。
Raeuz caemh gag miz gij sawcih raeuz
我们也有自己的字,
Gij sawcih raeuz dik youq gwnz bangx datrin
我们的字雕刻在石崖边。
Caenh haemz cojgoeng raeuz lai ndoet le song cenj
只因我们的祖先多喝了二两,
Vut de youq gizde le cix bok mbouj roengz buen mbouj doengh
把它丢在那里后就剥不下搬不动,
Mboujndaej yaenq haeuj ndaw bonjsaw raeuz bae
刻不进我们的课本里,
Mboujnex raeuz ......
否则我们 。。。。。。
Raeuz dwg Bouxcuengh
我们是壮族人,
Hoeng raeuz ndang mbouj rengz sim mbouj rengz heiq mbouj rengz
可我们体不壮心不壮气不壮。
Raeuz swnhsoh lai gvaq gvairaeh
我们善良多过聪慧,
Raeuz laexngeih lai gvaq cingqheiq
我们礼义多过正义;
Raeuz bakngoemx lai gvaq gangjvah
我们沉默多过说话,
Raeuz ninzndaek lai gvaq doengh’uk
我们睡觉多过思考;
Raeuz mbangj ndwn mbangj gvih mbangj naengh
我们的人有站有跪有坐,
Raeuz dingzlai vunz dwg gongzyongq dwk youq
我们更多的人是蹲着。
Raeuz miz boux ndiu miz boux loq
我们有人醒着有人梦着,
Raeuz miz haujlai vunz dwg mbouj ndiu mbouj loq
我们有更多的人是不醒不梦。
Raeuz ha, gij hab miz de noixnoix gij mbouj hab miz de lailai
我们啊,该有的太少不该有的太多!
Raeuz dwg Bouxcuengh
我们是壮族人,
Mbouj miz gij foengxfwd lumj Vangzhoz Cangzgyangh
没有长江黄河的奔腾,
Mbouj miz gij sangndiengq lumj Denhsanh
没有天山的高傲,
Mbouj miz gij rumzhaenq lumj caujyenz
没有草原的狂风,
Engqgya mbouj miz gij mwilak lumj Cuhmuzlangjmaj
更没有珠穆朗玛的雪崩!
Raeuz dwg geh luengq Yahsihyah caenx lw ndeu
我们是亚细亚挤剩的一个缝隙,
Rangh gingjsaek unqswnh he
------ 一条温驯的风景线。
Raeuz dwg aen ruzfaex gaeuqgat ndeu
我们是一艘斑驳的木船,
Yienznaeuz rengz mbouj gaeuq hoeng caemh rox bae daengz hamq
虽马力不足终抵达彼岸!
Raeuz gag miz ukgyaeuj raeuz dajdingh de sam ngoenz cij cienq mbat
我们有自己的头颅哪怕它三天转一次,
Raeuz gag miz song ga raeuz dajdingh de dinj bae gyaenh ndeu
我们有自己的双腿哪怕它短了一截。
Raeuz yaek gag gouq raeuz bonjfaenh
我们要自己救自己,
Aenvih raeuz dwg -----
因为我们是 ——
Lwglan Bohroxdoh
上帝的部落!
------ Daegdenz Ranzcung / hoizcuengh